zaterdag 7 april
Het is een grijze ochtend, gelukkig een uitzondering tijdens deze reis. We gaan naar het tuindorp Wekerletelep (''Landgoed Wekerle"), dat is gebouwd tussen 1908 en 1925, naar het voorbeeld van de garden cities in Engeland. Het tuindorp was oorspronkelijk bedoeld voor ambtenaren en kantoorpersoneel, maar werd later ook bewoond door fabrieksarbeiders. Wekerletelep is te bereiken met metrolijn 3, maar die blijkt buiten gebruik te zijn. We worden verwezen naar de ''replacement bus'' die ons naar het (troosteloze) eindpunt van de metrolijn brengt en daar moeten we verder met de lijnbus. Die zet ons af op het centrale plein, dat wordt omzoomd met forse woongebouwen. Het plein zelf is groen en voorzien van een kunstmatige heuvel voor spelende kinderen. We zien een enorme variatie aan architectonische elementen; steile daken, balkons, poortwoningen, portieken, alles zorgvuldig gedetailleerd. De architecten hebben teruggegrepen op traditionele Hongaarse bouwvormen, met name die welke afkomstig zijn uit Transsylvanië dat nu Roemeens grondgebied is.
Woongebouw aan het centrale plein in Wekerletelep
Een poortwoning
Woongebouw in Transsylvaanse stijl
Er is een lunchroom die helemaal in stijl is ingericht, tot aan de stoelen toe. We drinken er een cappuccino en eten een gebakje. We zien dat een oudere man onderwijl de verkiezingsaffiches van de lantaarnpalen scheurt en boos in een plastic zak propt. De parlementsverkiezingen van zondag 8 april brengen blijkbaar allerlei emoties teweeg.
Het wordt weer tijd voor een therapeutisch bad. We nemen metrolijn 1, de oudste metro op het Europees continent. De lijn is aangelegd in het kader van de wereldtentoonstelling die in 1896 werd gehouden. In dat jaar werd ook het duizendjarig bestaan van het Koninkrijk Hongarije gevierd. Er zou eerst een tramlijn worden aangelegd, maar dat plan leidde tot protesten bij de bewoners langs de chique boulevard waar de tram overheen had moeten gaan rijden en dus ging de tram ondergronds en werd het een metro.
De metro brengt ons bij het Széchenyibad, het grootste medicinale kuuroord van Europa. De bronnen die voor de toevoer zorgen hebben een watertemperatuur van 73,5°C en 77°C. Het water wordt afgekoeld voordat het de baden bereikt. De aangename watertemperatuur maakt een bad in het buitenbad mogelijk. Het badhuis is weelderig vormgegeven.
Het binnenbad
Het buitenbad
Het Széchenyibad is onderdeel van een parkaanleg, waarin in 1896 de wereldtentoonstelling werd gehouden. Er is ook een dierentuin, met mooie toegangspoort. Koningin Elisabeth schonk aan de toen geopende dierentuin twee olifanten en daarom is de poort door stenen olifanten geflankeerd. We wandelen langs een waterpartij en bereiken een complex van quasi middeleeuwse en barokke kastelen. Het geheel heeft een hoog Eftelinggehalte.
Toegang tot de dierentuin
Het Heldenplein (1896) grenst aan het park. De Hongaarse helden in de toen duizendjarige geschiedenis van het koninkrijk zijn in brons in een halve cirkel opgesteld. In het midden van het plein verheft zich een zuil met daar bovenop een beeld van de aartsengel Gabriël, symbool van Hongarije. We zullen de aartsengel later nog tegenkomen bij een ander monument.
Het Heldenplein
We nemen metrolijn 1 terug naar de binnenstad en stappen uit bij het beginpunt. We stuiten op een soort kerstmarkt (het is net Pasen geweest) en eten goulashsoep en tonijnsalade op een terras.
We wandelen over het Vrijheidsplein. Hier staat een Russisch oorlogsmonument (wordt bewaakt). Vlak daarbij staan drie historische gebouwen die samen de Amerikaanse ambassade vormen. Het complex wordt streng bewaakt en wordt afgegrensd door een dubbele rij palen. Fotograferen is verboden. Verderop staat een monument dat is opgericht in 2014 en de overweldiging herdenkt van het onschuldige Hongarije (afgebeeld door de aartsengel Gabriël) door Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Duitsland is weergegeven als een adelaar die zich op de engel stort.
Het omstreden monument voor de overweldiging van Hongarije door Duitsland
Met deze weergave van de geschiedenis is blijkbaar niet iedereen het eens. Hongarije koos in de oorlog immers de kant van nazi Duitsland en deed van harte mee aan de jodenvervolging. De rij schoenen op de kade een eindje verderop getuigt daar nog van. Bij het monument staan wat mensen die de daar aangebrachte protestuitingen tegen het monument bewaken. Er zijn foto's te zien van omgekomen familieleden, koffers, weer schoenen. Er hangt een A4 met uitleg in het Nederlands.
Een herinnering aan twee slachtoffertjes van de Tweede Wereldoorlog
We eten apfelstrudel met een cappuccino en gaan weer terug naar het hotel. Onderweg bewonderen we de verlichte gebouwen van Boeda, aan de overkant van de Donau.
Het verlichte Boeda met links de Matthiaskerk
Het Koninklijk Paleis