donderdag 5 april
Het ontbijtzaaltje was al om 07.00 uur open, zodat we de dag vroeg konden beginnen. Pal voor het hotel is een ingang naar het metrostation Keleti, waar vandaan de lijnen 2 en 4 naar de binnenstad gaan. Inwoners van de EU die ouder zijn dan 65 jaar reizen in Boedapest gratis met het openbaar vervoer, zodat we ons daarover geen zorgen behoefden te maken.
We hadden geboekt voor een rondrit, tevens rondvaart met een amfibisch voertuig en dat zou om 10.00 uur vertrekken vanaf het plein voor het hotel Gresham. Eerst gaan we naar het beroemde parlementsgebouw om te proberen om kaartjes te bemachtigen voor een rondleiding door het gebouw. De verhalen dat je lang in de rij zou moeten staan en dat met weinig kans op succes, blijken niet te kloppen. We zijn meteen aan de beurt en hebben zelfs nog de keuze tussen diverse tijdstippen voor een rondleiding, allemaal nog voor vandaag. We kiezen die van 12.00 uur, ervan uitgaande dat onze amfibische tour dan wel afgelopen zou zijn.
Het parlementsgebouw aan de zijde van het Kossuthplein
We lopen langs de Donau richting hotel Gresham en de Kettingbrug over de Donau. Onderweg passeren we een rij schoenen op de kade. De schoenen lijken van brons en zitten vast aan de kade. Het zijn (of moeten lijken op) schoenen van Joden die tijdens de oorlog op de kade zijn doodgeschoten en in de rivier zijn gevallen. Zij hadden eerst hun schoenen moeten uitdoen. De moorden zijn gepleegd door de Pijlkruisers, een fascistisch weerkorps. Geen Duitsers, maar Hongaren.
Schoenen van door Pijlkruisers gedode Joden
We zijn mooi op tijd bij de bus, die straks in een boot zal veranderen. De bustocht gaat langs opvallende gebouwen: de opera, de synagoge, het parlementsgebouw, de musea van het Heldenplein, de kerk van St Stefan. Bij de oever van de Donau gekomen, wordt onheilspellende muziek gedraaid en de bus duikt het water in. Plots zijn we een boot en we varen langzaam langs het parlementsgebouw en verder zuidwaarts. Vanaf het water is het verschil tussen het heuvelachtige, groene Boeda en het vlakke, dichtbebouwde Pest goed te zien. We varen weer naar het noorden en verlaten de rivier weer via dezelfde helling. En dan rijden we weer als bus terug naar het beginpunt.
Gezicht op Boeda
We zijn ruim op tijd voor de rondleiding in het parlementsgebouw. De rondleiding, met Engelstalige gids, duurt drie kwartier en voert langs het monumentale trappenhuis en de vergaderzaal. We mogen overal fotograferen, alleen niet onder de koepel waar de kroonjuwelen van Hongarije te zien zijn. In een glazen vitrine liggen hier de kroon van St Stefan (met scheefstaand kruis bovenop), de scepter en een zwaard. Naast de vitrine staan twee soldaten met sabels op wacht. Her en der in het gebouw zien we sigarenhouders, waar de parlementsleden (allen mannen) destijds hun sigaar konden bewaren. Want in de vergaderzaal mocht toen al niet gerookt worden.
Het trappenhuis in het parlementsgebouw
De vergaderzaal van de Hongaarse Tweede Kamer
De afgevaardigden hadden elk hun eigen sigarenbewaarplek
We wandelen weer langs de Donau en kruisen de rivier via de Kettingbrug. Aan de overkant is de funiculaire naar de Burchtheuvel, maar we beklimmen de heuvel te voet. De sfeer in Boeda is geheel anders dan die in Pest. Hier zien we fraaie gebouwen in het groen, er is weinig verkeer en er zijn vrijwel alleen toeristen op straat.
De Matthiaskerk is de voormalige kroningskerk van Hongarije. De Oostenrijkse keizers waren ook koningen van Hongarije en hun inhuldiging vond in deze kerk plaats. De laatste koning was Karel IV, beter bekend als keizer Karel I, en zijn kroning was in 1916. De kerk is neogothisch ingericht, er zijn herinneringen aan de Habsburgers te zien en een grafmonument voor een koning uit een eerder vorstenhuis, Bela IV, en zijn vrouw. Ook is er een buste van de hier nog immer populaire koningin Elisabeth (Sisi).
Het Mariabeeld dat de Turken op de vlucht deed slaan
Graf van koning Bela IV en zijn gemalin
Keizerin en koningin Elisabeth (Sisi)
Het Vissersbastion is gebouwd omstreeks 1900 in neoromaanse stijl en zijn enige functie is die van uitzichtplatform. In dit deel van Boeda werd vroeger een vismarkt gehouden en beneden aan de oever woonden vissers, vandaar de naam. De uitzichten over de Donau en Pest zijn inderdaad subliem en er is veel belangstelling voor, gezien de schare toeristen.
Vissersbastion
Uitzicht vanaf het Vissersbastion
We eten op een terras een Hongaarse pizza, die ons nog lelijk zou opbreken, en vervolgen onze weg via het complex gebouwen van het Koninklijk Paleis terug naar de oever van de Donau.
De Elisabethsbrug met de Citadel en het Bevrijdingsmonument
De avond valt en het zicht op de door de ondergaande zon belichte bebouwing van Pest langs de rivieroever is magnifiek.
Pest in het avondlicht