vrijdag 27 juni Tuinen in Dublin
We moeten erg vroeg op, maar dat lukt goed. Per bus en trein zijn we al om 7.26 uur op Schiphol, ruim twee uur voor de geplande vertrektijd. Het vliegtuig van Aer Lingus vertrekt echter met een half uur vertraging. De piloot weet de vertraging voor een deel in te lopen, maar op het vliegveld van Dublin laat de bus op zich wachten, zodat van onze geplande pauze in Dublin weinig overblijft. Er is wel tijd voor een snel broodje en koffie, maar van een bezoek aan het Trinity College met het daar in de bibliotheek bewaarde Book of Kells komt niets. Er staat een wel erg lange rij wachtenden.
Er staat een lange rij wachtenden voor de bibliotheek in het Trinity College in Dublin
Onze eerste tuin is die van Helen Dillon, die een beroemdheid schijnt te zijn. We worden ontvangen door haar man, die een heerlijk droge humor tentoonspreidt en na enige tijd zijn vrouw weet ''op te graven'' (''dig her up”). Helen blijkt vermoeid te zijn, na een reeks bezoeken aan haar tuin te hebben doorstaan en na ons te hebben rondgeleid verdwijnt ze discreet naar haar slaapvertrek.
De tuin is constant in verandering en Helen doet aan geen enkele mode mee. De tuin is dan ook een chaotisch geheel, alle kleuren staan door elkaar. Bindend element is de langgerekte vijver met stenen randen, die de plaats van een gazon heeft ingenomen. Onze medereiziger Chiel stapt prompt in de vijver en wordt ter plaatse in de eerste lijn opgelapt.
De tuin van Helen Dillon met de langwerpige vijver
De Dierama valt in vrijwel alle tuinen te zien
De grote attractie van het huis wordt gevormd door het toilet dat is vormgegeven als een schelpengrot. We zouden op onze laatste dag de evenknie van die grot zien in een tuinkoepeltje, waarvan de decoratie is gemaakt door dezelfde kunstenares als die van het toilet.
Het toilet van de familie Dillon lijkt wel een schelpengrot
Voor de tweede tuin vandaag gaan we naar een buitenwijk van Dublin, Shanklyn. Daar woont Carmel Duignan. Ze ontvangt ons hartelijk. Haar voortuin is klein en wordt gedomineerd door enkele exemplaren van Echium canariensis, Slangenkruid van de Canarische Eilanden. We zouden die reusachtige plant nog vaker tegenkomen. De achtertuin is wat groter en alle planten die Carmel leuk vindt hebben er een plaats gevonden. Het schuurtje is begroeid met een geelbloeiende klimmer uit de familie Tropaeolaceae en Carmel scheurt ter plaatse delen van de plant af en deelt ze uit. Diegenen die vooraan staan hebben geluk.
Nog meer geluk heeft de medereiziger voor wie ze met de schop een fors stuk van een Aconitum ''Stainless Steel'' uitsteekt.
In de tuin van Carmel Duignan
Het schuurtje van Carmel is rijkelijk begroeid
We vertrekken naar het Summerhill House Hotel in Enniskerry, waar we twee nachten zullen logeren.