Zaterdag 27 juli
Het ontbijt is om 8 uur en blijkt voortreffelijk. Tessa (zo heet de uitbaatster) heeft zelf brood gebakken en jam gemaakt, er is fruit, er zijn eieren en wat we maar willen.
Vandaag hebben we een programma van de GGC. We gaan drie tuinen zien en een hunebed.
De eerste tuin heet de Roos van Hijken. De tuin ligt even buiten het dorp Hijken, achter een oud boerderijtje. De tuin is prachtig en subliem gelegen in het landschap. We kijken uit op forse eiken die behoren tot de boermarke Hijken. De boermarke beheert de niet verdeelde gronden van het dorp, het gemeenschappelijk bezit. Verderop ligt het Hijkermeer, een pingoruïne, eveneens eigendom van de boermarke.
In Elp bezoeken we de tuin Vlijtig Loesje.We zijn er eerder al geweest. De tuin blijkt in de tussentijd te zijn uitgebreid met een deel van het grondgebied van de buren. Blikvanger is hier de enorme vijver die in twee delen is opgedeeld.
 |
 |
 |
||
Op weg naar de derde en laatste tuin is het nog zoeken naar het hunebed D49, ook bekend als de Papeloze kerk, in het natuurgebied Sleenerzand. De naam Papeloze kerk zou verwijzen naar het feit dat hier tijdens de Reformatie in de tweede helft van de 16e eeuw, toen openlijke protestantse geloofsuitoefening niet was toegestaan, zogeheten hagenpreken werden gehouden. Papeloos wil zeggen: zonder dat er een katholiek priester (een "paap") bij aanwezig was.
Het hunebed is uitgegraven door de beroemde archeoloog A.E. van Giffen. Hij heeft na de opgraving een deel van het hunebed weer met aarde toegedekt. Zijn gewoonte om bij elk van zijn projecten een eik te planten, heeft hij ook hier tot uiting gebracht. Het hunebed wordt zelfs door veel eiken omgeven, maar het is de vraag of Van Giffen ook hierin een rol heeft gespeeld.
 |
 |
 |
||
De laatste tuin heet Heerloo in de Landouwen en ligt in Odoornerveen. De tuin ligt aan een doodlopende, eenzame weg. De omgeving bestaat uit enorme agrarische percelen, de buren zijn zo ver weg dat ze amper zichtbaar zijn. Ideaal voor diegenen die zich helemaal willen terugtrekken. De tuin kent prachtige borders, er zijn stroken met wilde bloemen, er zijn overal zitjes. Als klap op de vuurpijl worden we uitgenodigd voor een buffet met door de gastheren zelf gemaakte hapjes.
We hebben niet zoveel honger meer en besluiten om ergens een pannenkoek te gaan eten. In Elp weten we een gigantische pannenkoekengelegenheid. Het blijkt daar erg druk, met veel rondrennende kinderen. We bestellen pannenkoeken, maar na ruim drie kwartier wachten zijn er nog altijd geen pannenkoeken. Desgevraagd blijkt het personeel ons te zijn vergeten, maar nu komen ze toch binnen 10 minuten op tafel. Er is niet bepaald sprake van een culinair hoogtepunt.
We gaan weer terug naar het B&B en slapen weer vroeg.
terug naar Drenthe vrijdag 26 juli naar Drenthe zondag 28 juli