2

home2

trein3

trips2

tuin2

zaterdag 16 februari

 

Vandaag is het een vrije dag. We lopen naar het station, waar de tram naar Arosa staat, en zijn mooi op tijd voor de smalspoortrein van de Rhätische Bahn die naar Samedan gaat. Daar stappen we over op de trein naar Pontresina en vervolgens op de trein naar het Italiaanse Tirano. Door een aardverschuiving rijdt die trein echter niet verder dan Poschiavo, nog in Zwitserland. De achtereenvolgende trajecten zijn uit landschappelijk oogpunt schitterend. Niet voor niets is de Via Albula/Bernina, zoals deze route heet, tot werelderfgoed verklaard. In dit gebied wordt naast het Zwitserduits het Reto-Romaans gesproken en de mededelingen worden op de stations ook in die taal omgeroepen. In Poschiavo keren we om en rijden via dezelfde route terug.

 

De trein rijdt over het beroemde Landwasserviadukt

De trein rijdt over het beroemde Landwasserviadukt

 

Overstappen in Pontresina

Overstappen in Pontresina

 

Het landschap vanuit de trein gezien

Het landschap vanuit de trein gezien

 

Het meer van Palü bij de halte Alp Grüm

Het meer van Palü bij de halte Alp Grüm

 

Een plaatje in de Zwitserse kleuren: rood en wit

Een plaatje in de Zwitserse kleuren: rood en wit

 

Terug in Chur lopen we langs de route van de tram naar Arosa en bekijken we de binnenstad. Die is gaaf gebleven, maar maakt vandaag een doodse indruk. We eten in een Thais restaurant.

 

 Voor het station van Chur staat de tram naar Arosa voor vertrek gereed

Voor het station van Chur staat de tram naar Arosa voor vertrek gereed

 

zondag 17 februari 

We verplaatsen ons van het kanton Graubünden (waarvan Chur de hoofdstad is) naar het kanton Vaud, van het duitstalige deel van het land naar het franstalige. De route loopt langs de noordelijke rand van de Alpen. Eerst rijden we langs de Vorderrhein naar Disentis/Muster en vervolgens naar Andermatt. Hier staat een pendeltreintje gereed dat ons in zes minuten naar Göschenen brengt, waar de ingang is van de Gotthardtunnel. We nemen de trein naar Erstfeld waar we het depot bezoeken. Vanuit dit depot werd van oudsher het treinverkeer door de tunnel geregeld, hoewel de afstand tot de tunnel tamelijk groot is. Maar hier was de kwaliteit van het water (nodig voor de stoomlocomotieven) het best en het was bovendien gratis, zodat de keuze niet moeilijk was. In het depot is onder meer de Krokodil te zien. Door de aanleg van de nieuwe Gotthardtunnel zal het depot worden opgeheven.

 

Op weg naar Andermatt

Op weg naar Andermatt

 

De Krokodil is het pronkstuk van het depot Erstfeld

De Krokodil is het pronkstuk van het depot Erstfeld

 

We nemen dezelfde route terug naar Göschenen om daar de trein te nemen naar Visp (ons bekend van onze eerdere SNE reis naar Zwitserland) en vervolgens naar Aigle. Aan het stationsplein van Aigle staan de diverse lokale treintjes gereed, maar we hebben ruimschoots de tijd om over te stappen op het treintje naar Leysin. Aan het plein bevindt zich een café-restaurant dat in spoorse stijl is ingericht. Het treintje rijdt eerst als een tram door Aigle en klimt dan met tandrad naar de wintersportplaats Leysin, waar ons hotel is. We stappen uit op een halte die Versmont heet. Omdat het treintje vervaarlijk scheef hangt, is het uitstappen een haast acrobatische onderneming. De lijn is aangelegd door de eigenaar van een hotel, dat daardoor een verbinding kreeg met het station van Aigle. Het hotel is nu een chique internaat voor Amerikaanse scholieren.

 

Naar 14 en 15 februari      Naar 18 februari